VideoclipEmbedVideo received the bad id ">CaGM-Sx-n2E" for the service "youtube". EmbedVideo received the bad id ">xZHe2TnJpOM" for the service "youtube". Vermeldingen[]Mexico Camerone was een gevecht tussen het Franse Vreemdelingenlegioen en Mexicaanse troepen op 30 april 1863. Voor het legioen staat dit gevecht symbool voor opofferingsgezindheid. Frans-Duitse Oorlog Tijdens de Frans-Duitse Oorlog probeerde het legioen het Beleg van Parijs te verbreken, door de Duitse linies te doorbreken. Ze slaagden erin Orléans te heroveren, maar het lukte hen niet het beleg te verbreken. Koloniale oorlogsvoering Tijdens de Derde Franse Republiek speelde het legioen een grote rol in de Franse koloniale uitbreiding. Het vocht in Noord-Afrika (waar ze hun hoofdkantoor plaatsten in Sidi-bel-Abbès in Algerije), Madagaskar en in Indochina, waar het legioen deelnam in de verdediging van Tuyen Quang in 1885. De Wereldoorlogen Ten tijde van de WOI was het Franse Vreemdelingenlegioen in Marokko, onder leiding van Generaal Lyautey. Van 1914 tot 1918 wist hij het Franse overzeese gebied van Marokko in handen te houden, met in zijn gelederen veelal Legionairs van Duitse afkomst. De Officieren in Frankrijk weten in 1915 vijf Regimenten uit de grond te stampen met vrijwilligers die het Franse grondgebied willen verdedigen. Na de dood van colonel Duriez, neemt colonel Rollet het bevel over en leid het Legioen naar vele glorieuze overwinningen. Het vaandel van zijn Regimenten is in vier jaar meer gedecoreerd dan die van het coloniale Regiment in Marokko in al zijn bezettings tijd. Het legioen heeft in veel kritieke veldslagen gevochten, waaronder de Slag om Verdun. In de aanloop tot WOII had het Legioen nog nooit zo'n groot effectief meegemaakt. In 1939 was het aantal vrijwilligers die dienden in de rangen van het Vreemdelingenlegioen opgelopen tot meer dan 45.000 mannen. In totaal worden 6 Regimenten van het wereld toneel gespeeld in 1940. Het vreemdelingenlegioen was aldus zeer betrokken in de Tweede Wereldoorlog en speelde een grote rol in de veldtochten in het Midden-Oosten en in Noord-Afrika. Tot aan het einde van de oorlog het tij gekeerd werd in Bir Hakeim door 13 Demi Brigade van het Legion Etrangere, waar zij aan zij met de Italianen de Duitsers afgeslagen werden. Ook werd de enige overwinning van het Vreemdelingenlegioen door dit Regiment bewerkstelligd in Noorwegen, te Narvik. Interessant is dat een deel van het legioen trouw was aan de Vrije Fransen en een deel aan de regering van Vichy. In een slag in Syrië vochten de twee kanten tegen elkaar in een korte strijd en later sloot het Vichy-legioen zich aan bij de Vrije Fransen. Indochina Vanaf 1946, het 2 Regiment Etrangere du Infanterie, de 13de Demi Brigade du Legion Etrangere, het 3de Regiment Etrangere du Infanterie en het 1ste Regiment Etrangere du Cavalerie komen aan in Indochina. Na korte tijd worden deze eenheden versterkt door een nieuw type eenheid voor het Franse Vreemdelingenlegioen, de Parachutist. Tot 1954 is het Legioen aanwezig en neemt deel aan vele gevechten en campagne's. Het effectief ligt in deze tijd om en nabij de 30.000 mannen, waarvan het overgrote deel van Duitse afkomst is. Wat een logisch effect is na de nederlaag van de Duitsers in 1945 in Europa. De veteranen van beide zijden zoeken vaak heil in het Franse Vreemdelingenlegioen. In Phu Tong Hoa en Dien Bien Phu, verliest het Legioen in totaal 300 Officieren waaronder 4 Korpscommandanten, en meer dan 11.000 Onder-Officieren en Legionairs. Deze campagne in Indochina is de meest dodelijke van alle tot nu toe waar het Legioen in heeft meegevochten. Tijdens het wanhopige einde van de slag om Dien Bien Phu vormden de Legionairs Parachutisten het hoofddeel van de vrijwilligers die per parachute gedropt werden, om de stellingen die eigenlijk al niet meer te redden vielen, te versterken. Dit tot groot eergevoel van het huidige 2de Regiment Etrangere du Parachutist te Calvi, op het eiland Corsica. Sinds 1962
bronvermeldingen[] |
Légion Étrangère
Een legionair tekent aanvankelijk voor vijf jaar. Na 3 jaar dienst kan de legionair de Franse nationaliteit krijgen. Een legionair kan toetreden onder een nieuwe identiteit. Hierdoor had het legioen in het verleden de reputatie allerlei criminelen aan te trekken. Tegenwoordig wordt de achtergrond van sollicitanten gecontroleerd bij Interpol en Europol. Het hoofdkwartier bevindt zich in het Franse Aubagne, net buiten Marseille. Huidige Organisatie Het huidige Franse Vreemdelingenlegioen bestaat uit : - Kpl1, Kpl en Legionairs 5.600 - Onder-Officieren 1.700 - Officieren 400 Regimenten Opleidings en Ondersteunings Regimenten
art. 1 : Légionnaire, tu es un volontaire servant la France avec honneur et fidélité. art. 2 : Chaque légionnaire est ton frère d'arme quelle que soit sa nationalité, sa race, sa religion. Tu lui manifestes toujours la solidarité étroite qui doit unir les membres d'une même famille. art. 3 : Respectueux des traditions, attaché à tes chefs, la discipline et la camaraderie sont ta force, le courage et la loyauté tes vertus. art. 4 : Fier de ton état de légionnaire, tu le montres dans ta tenue toujours élégante, ton comportement toujours digne mais modeste, ton casernement toujours net. art. 5 : Soldat d'élite, tu t'entraînes avec rigueur, tu entretiens ton arme comme ton bien le plus précieux, tu as le souci constant de ta forme physique. art. 6 : La mission est sacrée, tu l'exécutes jusqu'au bout et si besoin, en opérations, au péril de ta vie. art. 7 : Au combat, tu agis sans passion et sans haine, tu respectes les ennemis vaincus, tu n'abandonnes jamais ni tes morts, ni tes blessés, ni tes armes. Geschiedenis[] Het Franse Vreemdelingenlegioen, zoals het nu georganiseerd is, is op 9 maart 1831 ontworpen in een wetsvoorstel door Louis Philippe. Dit wetsvoorstel is aangenomen en is per 10 maart 1931 van kracht geworden. Daarna kon met de vorming van de verschillende regimenten begonnen worden. Louis Philippe, toenmalig Koning van Frankrijk, deed dit mede om de oorlog in Algerije te ondersteunen. Het Franse Vreemdelingenlegioen in deze vorm ondersteunde de Franse reguliere troepen in onder andere, Algerije vanaf Augustus 1831 en bood hulp aan Isabelle II van Spanje vanaf Juni 1835 tot 1838, waar tenminste 3500 Legionairs de dood vonden. Na de campagne in Spanje besloot generaal Bernelle dat de voertaal voor een ieder het Frans zou moeten zijn. Dit bevorderde de cohesie en vergemakkelijkte de bevels structuur. Op 16 December 1835 werd een tweede Regiment opgericht die zich verdienstelijk maakte in onder andere Constantine (1837), Djidjelli (1839), Millianah (1840), Zaatcha (1849), Ischeriden (1857). Ten tijde van de imperialistische oorlog werd het Vreemdelingenlegioen ingezet bij onder andere de belegering van Sebastopol (1854-1856), in Italie (1859) en in Mexico waar een klein detachement vrijwilligers van het Franse Vreemdelingenlegioen, onder leiding van de Kapitein Danjou, tegen een immens grote overmacht van Mexicanen, genoeg te vertragen om de reguliere troepen de tijd te geven bescherming te bieden aan een geld transport. Nadien is het Vreemdelingenlegioen onophoudelijk vertegenwoordigd geweest in de overzeese gebieden van het Franse rijk. In Tonkin, vanaf 1883, op het eiland Formose (1885), in Soudan (1892-1893), in Dahomey (1892-1894), in Madagascar (1895-1905) en in Marokko (1900-1934).
| ||||||||||||||||||||||||||
Advertisement
2.976
pagina's
Légion Étrangère
Advertisement